بررسی جوانه زنی بذرهای حاصل از گرده افشانی ارقام محتلف توت فرنگی <span dir=ltr><i>(fragaria</i> </span> ×<span dir=ltr><i> ananassa</i> duch.)</span>در محیط کشت طبیعی و درون شیشه

جوانه زنی بذرهای توت فرنگی ( fragaria × ananassa duch) حاصل از خودگشنی و دگرگشنی 4 رقم تجارتی، در محیط کشت گلخانه و درون شیشه در سال های 1373 و 1374 در دانشگاه مک گیل کانادا بررسی شد. عـملیات خود گرده افشانی (چمبـلی × چمبلی و ردکُت × ردکُت) و دگر گرده افشانی (اُکا× چمبلی و بالعکس، ردکُت × ویستار و بالعکس) انجام و پس از برداشت میوه، بذرهای آنها استخراج و خصوصیات مختلف وزن، اندازه و رطوبت موجود در بذر تعیین شد. نمونه ای از بذرها در محیط کشت مه پاش و هم چنین بر روی محیط کشت موراشیگ و اسکوگ بدون ویتامین و تنظیم کننده های رشد به دو صورت بذر کامل و بذرهای نصف شده کاشته شدند. شاخص جوانه زنی (سرعت و میزان جوانه زنی) ملاک تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که بذرهای کامل در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ تا پایان دوره آزمایش (40 روز) هیچ گونه نشانه ای از جوانه زنی را از خود بروز ندادند. این در حالی است که بذرهای نصف شده (حاوی گیاهچه) تنها پس از دو روز کاشت بر روی محیط کشت مشابه، شروع به جوانه زنی نموده و در مدت یک هفته تا 90 در صد جوانه زده بودند. جوانه زنی بذرهای کامل در تحت شرایط مه پاش تقریباً 15 روز پس از کاشت شروع و تا پایان آزمایش ( تقریباً 60 روز) از حداقل 55 تا حداکثر 87 در صد در بین ژنوتیپ ها متفاوت بود. شاخص جوانه زنی در این محیط کشت از 35/15 تا 06/26 متفاوت بود. مقایسه شاخص جوانه زنی کشت بذرها در محیط های درون شیشه و مه پاش، نشان دهنده در صد کمتر جوانه زنی و سرعت پایین تر آن در سیستم کشت مه پاش و در ژنوتیپ های متفاوت می باشد. انجام این بررسی هم چنین نشان داد که میزان جوانه زنی در بذر توت فرنگی از صفر تا 100 در صد بسته به ژنوتیپ و نوع تیمار، متفاوت است و بهترین تیمار از نظر یکنواختی و سرعت جوانه زنی استفاده از بذرهای نصف شده بر روی محیط کشت موراشیگ و اسکوگ می باشد.